• Κυφοπλαστική-Ελαστοπλαστική & Σπονδυλοπλαστική-Ελαστοπλαστική

ΚΥΦΟΠΛΑΣΤΙΚΗ-ΕΛΑΣΤΟΠΛΑΣΤΙΚΗ & ΣΠΟΝΔΥΛΟΠΛΑΣΤΙΚΗ-ΕΛΑΣΤΟΠΛΑΣΤΙΚΗ

-Καινοτόμος χειρουργική τεχνική θεραπείας οστεοπορωτικών καταγμάτων σπονδύλων με εμφυτεύσιμη βιοσυμβατή σιλικόνη

-Ελαστικότητα σπονδύλου

-Γρήγορη επάνοδος στις δραστηριότητες

-Εξιτήριο σε 24 ώρες

Η Κυφοπλαστική-Ελαστοπλαστική & Σπονδυλοπλαστική-Ελαστοπλαστική με εμφύτευση σιλικόνης είναι η νέα αναίμακτη χειρουργική τεχνική θεραπείας οστεοπορωτικών (κυρίως) καταγμάτων σπονδύλων, που θα μπορούσε να αντικαταστήσει την παλαιότερη κυφοπλαστική ή Σπονδυλοπλαστική με εμφύτευση τσιμέντου. Το νέο εμφυτεύσιμο υλικό, η σιλικονούχος δηλαδή ένωση καθιστά τον σπασμένο σπόνδυλο πάλι ισχυρό, ανθεκτικό και ανώδυνο, δίνοντάς του όμως και την ελαστικότητα όσο το δυνατόν που είχε ως φυσιολογικός. Έτσι ο νέος ελαστικά αναπλασμένος σπόνδυλος εξ’ ου και ελαστοπλαστική, έχει μεγαλύτερη ευκαμψία σε σχέση με τον πιο άκαμπτο επιδιορθωμένο σπόνδυλο της κυφοπλαστική ή της Σπονδυλοπλαστική με τη χρήση τσιμέντου όπως αναφέρουν οι ξένες μελέτες. Με τον τρόπο αυτό φαίνεται να προστατεύονται οι γειτονικοί ως επί το πλείστον επίσης οστεοπορωτικοί σπόνδυλοι από νέα κατάγματα και έτσι έχουμε μεγαλύτερες πιθανότητες να αποφύγουμε το πιθανό φαινόμενο του επιδιορθωμένου με κυφοπλαστική ή Σπονδυλοπλαστική με τσιμέντο σπονδύλου που γίνεται αιτία μετά από κάποιο χρονικό διάστημα μικρό ή μεγάλο να εμφανιστεί κάταγμα και σε παρακείμενο (γειτονικό) σπόνδυλο. Επίσης η απόλυτα βιοσυμβατή σιλικόνη ενσωματώνεται καλύτερα με τον σπόνδυλο σε σχέση με το τσιμέντο της κυφοπλαστικής ή σπονδυλοπλαστικής, το οποίο τσιμέντο της κυφοπλαστικής ή σπονδυλοπλαστικής λόγω εξώθερμης αντίδρασης δημιουργούσε καταστροφή σε οστικά κύτταρα (οστεοβλάστες) και δημιουργούσε μια ψευδο μεμβράνη εμποδίζοντας έτσι τη σύνδεση τσιμέντου - σπονδύλου. Οι δε κίνδυνοι από την πιθανή διαρροή του υλικού είναι μικρότεροι με την ελαστοπλαστική (βιοσυμβατή σιλικόνη) σε σχέση με την διαρροή τσιμέντου, καθόσον το τσιμέντο εμφανίζει μεγαλύτερη χωροκατακτητική ικανότητα και πίεση στα νευρικά ή άλλα στοιχεία του οργανισμού, όπως δείχνει η εμπειρία των ξένων συναδέλφων που έχουν ξεκινήσει αρκετά πριν από εμάς και έχουν πραγματοποιήσει και τις πρώτες μελέτες που παραθέτουμε. Φυσικά θα ακολουθήσουν καινούργιες μελέτες, ώστε να εξαχθούν πολύτιμα συμπεράσματα για αυτή την πολλά υποσχόμενη και ελπιδοφόρα τεχνική θεραπείας των ωστεοπορωτικών καταγμάτων σπονδύλων, ώστε να τεκμηριωθεί η προστασία των γειτονικών σπονδύλων από νέα κατάγματα.

Ακολουθεί η μελέτη ξένων συναδέλφων:

Κλινική Αξιολόγηση της Ελαστοπλαστικής, μια Διαδερμική Αυξητική Τεχνική (Αποσυμπίεση) σε Συμπιεστικά Κατάγματα με Πολυμερές Ελαστικό Σιλικόνης

(μετάφραση της Μελέτης του Dr.Eichler: 2013-05 Publication J Spine Surg Elastoplasty)

Περίληψη

Εισαγωγή.
Η διαδερμική σπονδυλοπλαστική (pVP) και η διαδερμική κυφοπλαστική (pKP) έχουν καθιερωθεί ως η καλύτερη πρακτική στη θεραπεία των επώδυνων συμπιεστικών καταγμάτων των σπονδυλικών σωμάτων. Η πλειοψηφία των περιπτώσεων που χρειάζονται σπονδυλοπλαστική και κυφοπλαστική εκτελούνται με τη χρήση PMMA (πολυμεθακρυλικό) οστικού τσιμέντου.
Οι κλινικές μελέτες αυτής της τεχνικής δείχνουν καλά αποτελέσματα: οι ασθενείς αισθάνονται ανακούφιση από τον πόνου και ικανοποίηση. Ωστόσο, το PMMA έχει σοβαρούς περιορισμούς και ανησυχίες. Η υψηλή ακαμψία του ΡΜΜΑ φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκής επιπρόσθετων καταγμάτων σε γειτονικά επίπεδα. Η διεργασία εξώθερμου πολυμερισμού απελευθερώνει ένα τοξικό μονομερές. Μερικοί συγγραφείς αναφέρουν ότι αυτό το μονομερές προκαλεί μια ψευδομεμβρανική (ινώδες στρώμα ιστού) αντίδραση στη διεπαφή τσιμέντου και οστού. Επιπλέον, παρατηρήσαμε στους ασθενείς μας που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με PMMA κυφοπλαστική, υπήρξε μια απώλεια διόρθωσης, πιθανώς προκαλούμενη από σύντηξης του οστού γύρω από το άκαμπτο PMMA. Αξιολογούμε μια νέα ουσία πλήρωσης, VK 100™ , ένα ελαστικό πολυμερές πολυσιλοξανίου (σιλικόνη). Το ελαστομερές σιλικόνης VK100™ είναι γνωστό ότι είναι απόλυτα βιοσυμβατό. Οι αρχικές δοκιμές δείχνουν μια εξαιρετική αλληλεπίδραση με το δοκιδωτό οστό, μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα, λόγω των ελαστικών ιδιοτήτων του, επιτυγχάνει τη μείωση των παρακείμενων καταγμάτων.

Υλικό και μέθοδοι.
Από τον Απρίλιο του 2011 έως τον Ιούνιο του 2012 η ομάδα μας αντιμετώπισε συνολικά 210 σπονδυλικά σώματα σε 172 ασθενείς. 120 ασθενείς (145 επίπεδα) ενσωματώθηκαν στην παρούσα έκθεση λόγω συμπληρωματικής τεκμηρίωσης. Η ανακούφιση του πόνου και η ικανοποίηση του ασθενούς τεκμηριώθηκε με VAS και ΟDL. Τα ποσοστά διαφυγής προσδιορίστηκαν με φθοριοσκοπία κατά τη διάρκεια της επέμβασης και μετεγχειρητικές ανιχνεύσεις CT σε περιπτώσεις όπου παρατηρήθηκε ή υποψιάστηκε η διαφυγή τσιμέντου από το σπονδυλικό σώμα.

Αποτελέσματα.
Το μέσο VAS μειώθηκε από 8 (5-9) σε 2 (1-5), το ODI μειώθηκε από 70% (52- 91%) σε (8-42%). Παρατηρήσαμε διαφυγή σε νευρικές ρίζες και νωτιαίο μυελό δηλαδή πέραν της προορισμένης περιοχής εφαρμογής σε 17 ασθενείς (14%). Όλες αυτές οι διαφυγές ήταν ασυμπτωματικές. Ειδικά στις περιπτώσεις διείσδυσης στον σπονδυλικό σωλήνα - σε αντίθεση με ΡΜΜΑ δημοσιεύσεις - το νέο VK100™ δεν κατανάλωσε χώρο και διανεμήθηκε κάτω από τον οπίσθιο επιμήκη σύνδεσμο. Δεν παρατηρήσαμε περιπτώσεις με κλινική σημασία. 80 ασθενείς αξιολογήθηκαν μετά από 3 μήνες, 25 ασθενείς στο διάστημα ενός έτους. Κατά το διάστημα παρακολούθησης, δεν έχουμε δει επιπλοκή επιπρόσθετων καταγμάτων σε γειτονικά επίπεδα.

Συμπεράσματα.
Η Ελαστοπλαστική φαίνεται να είναι μια ασφαλής θεραπεία με ανάλογη ανακούφιση από τον πόνο σε σύγκριση με τις διαδικασίες PMMA-Κυφοπλαστική. Ο ρυθμός διαφυγής ελαστικού πολυμερούς πολυσιλοξανίου δίνει την εντύπωση ότι είναι συγκρίσιμη με άλλα υλικά. Ένα μεγάλο πλεονέκτημα του νέου υλικού φαίνεται να υπάρχουν λιγότερα περιστατικά διαφυγής στο σπονδυλικό σωλήνα, χωρίς να ασκείται καμία εξώθερμη αντίδραση. Για να εκτιμηθούν περαιτέρω οι βιο-μηχανικές ιδιότητες της Ελαστοπλαστικής, είναι απαραίτητες και άλλες μελέτες με μεγαλύτερο αριθμό ασθενών και μεγαλύτερη περίοδο εξέτασης.

Λέξεις-κλειδιά:
Ελαστοπλαστική, κυφοπλαστική, σπονδυλοπλαστική, σιλικόνη, κατάγματα συμπίεσης των σπονδύλων, σπονδυλική επέκταση, διαφυγή.

Εισαγωγή

Η διαδερμική σπονδυλοπλαστική και η κυφοπλαστική με ΡΜΜΑ έχουν εδραιωθεί ως η καλύτερη πρακτική στη θεραπεία των επώδυνων συμπιεστικών καταγμάτων των σπονδύλων. Παρά το γεγονός, ότι το ποσοστό επιτυχίας είναι υψηλό, το PMMA έχει σοβαρούς περιορισμούς και ανησυχίες για την ασφάλεια.

Το PMMA δεν αλληλοσυνδέεται με τα οστά [1]. Πολλές δημοσιεύσεις δείχνουν την εμφάνιση ψευδομεμβράνης στη διεπιφάνεια ΡΜΜΑ-οστού με μακροφάγα, γιγαντιαία κύτταρα και διαδοχική οστεοελαστική δραστηριότητα που οδηγεί σε ένα κενό μεταξύ ΡΜΜΑ και οστού [1,2]. Κατά την άποψή μας, αυτός είναι ένας από τους παράγοντες που οδηγούν στην σύντηξη του οστεοπορωτικού οστού γύρω από τον άκαμπτο ΡΜΜΑ και άρα στην απώλεια σπονδυλικού ύψους. Πρόσφατα, οι Shin κ.ά. ανέφεραν 3 περιπτώσεις προοδευτικής κατάρρευσης του σπονδυλικού σώματος, μετά από τη διαδερμική σπονδυλοπλαστική, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο λόγος για την κατάρρευση φαίνεται να είναι η έλλειψη προσκόλλησης του PMMA στα οστά [3].

Το PMMA παρουσιάζει τοξικότητα στους τοπικούς ιστούς [4]. Επιπλέον, η εξωθερμική αντίδραση μπορεί να βλάψει το τοπικό οστό και τον νευρικό ιστό. Εργαστηριακές έρευνες έδειξαν ότι παρατηρείται μια τοπική νέκρωση του οστίτη ιστού όταν υπάρχει θερμοκρασία υψηλότερη από 50 ° C σε χρονικό διάστημα 1 λεπτού, τότε προσκρούουν στο σπογγώδες οστό. Αυτό μπορεί επίσης να είναι ένας παράγοντας μειωμένης προσκόλλησης του ΡΜΜΑ στα οστά.

Επιπλοκής επιπρόσθετων καταγμάτων σε γειτονικά επίπεδα: μια πιθανή επιπλοκή της σπονδυλοπλαστικής και της κυφοπλαστικής είναι τα μεταγενέστερα κατάγματα που συμβαίνουν σε γειτονικούς σπονδύλους. Οι σπόνδυλοι που υποβάλλονται σε επεξεργασία με τσιμέντο PMMA, είναι πιο σκληροί από τους κανονικούς σπόνδυλους και αυτό μπορεί να μεταδίδει αυξημένη πίεση σε παρακείμενα επίπεδα. Το ενέσιμο PMMA σχηματίζει ένα βώλο με ελάχιστη αλληλοσύνδεση στους δοκιδωτούς χώρους. Αυτή η έλλειψη αλληλοσύνδεσης μπορεί να είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει σε παρακείμενα κατάγματα. Αντιθέτως, οι αναλύσεις πεπερασμένων στοιχείων δείχνουν ότι ένα μοτίβο γεμίσματος με αλληλοσύνδεση μπορεί να κατανείμει καλύτερα τις πιέσεις σε ολόκληρο τον σπόνδυλο και να οδηγήσει σε ομοιόμορφη κατανομή του βάρους. Η Ελαστοπλαστική είναι μια νέα διαδικασία αύξησης (αποσυμπίεση) των σπασμένων σπονδυλικών σωμάτων. Χρησιμοποιώντας τις διαδερμικές τεχνικές της σπονδυλοπλαστικής και κυφοπλαστικής, η νέα ελαστική ουσία γεμίσματος με σιλικόνη, VK 100™, για την σπονδυλική επέκταση, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την διαδερμική σπονδυλοπλαστική και την κυφοπλαστική.

Η Ελαστοπλαστική έχει τη δυνατότητα να ξεπεράσει μερικούς από τους προαναφερθέντες περιορισμούς και μειονεκτήματα σχετικά με την ασφάλεια του ΡΜΜΑ. Οι εργαστηριακές έρευνες και η μακροχρόνια εμπειρία με αυτή τη συγκεκριμένη σύνθεση σιλικόνης δείχνουν εξαιρετική βιοσυμβατότητα και απουσία τοπικής τοξικότητας. (14,15,16,17).

Οι έρευνες του κατασκευαστή δείχνουν ότι το VK 100™ παρουσιάζει πολύ καλή αλληλοσύνδεση με το οστό (Σχήμα 1). Οι δικές μας έρευνες στους θωρακικούς σπονδύλους δείχνουν μια εξαιρετική και άμεση αλληλοσύνδεση (Εικόνα 2).

Το VK 100™ επιδεικνύει μια σύνθεση που μοιάζει με αυτή του σπογγώδες οστού [18]. Κατά την άποψή μας, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ομοιόμορφη κατανομή του βάρους πάνω στο ενισχυμένο σπονδυλικό τμήμα και σε χαμηλότερο ποσοστό παρακείμενων καταγμάτων. Επιπλέον, ελπίζουμε ότι η καλύτερη προσκόλληση της σιλικόνης θα οδηγήσει σε μειωμένο ποσοστό σύντηξης του ενισχυμένου σώματος.

Ως πρώτο βήμα στην αξιολόγηση των κλινικών ιδιοτήτων της Ελαστοπλαστικής εστιάσαμε στην αξιολόγηση της ανακούφισης του πόνου, της κατανομής του υλικού, και των επιπλοκών όπως η διαφυγή τσιμέντου από το σπονδυλικό σώμα.

Υλικά και Μέθοδοι

Συνολικά, 201 σπονδυλικά σώματα από 172 ασθενείς έχουν υποβληθεί σε θεραπεία με Ελαστοπλαστικής, σε δύο νοσοκομειακά κέντρα σπονδυλικής στήλης, από τον Απρίλιο του 2011 έως τον Ιούνιο του 2012. Από αυτούς τους 172 ασθενείς συμπεριελήφθησαν 120 ασθενείς (145 θεραπευμένα σπονδυλικά επίπεδα) με πλήρη τεκμηρίωση για αυτή την αξιολόγηση.

Όλοι οι ασθενείς έχουν υποβληθεί σε θεραπεία με κυφοπλαστική με υλικό πλήρωσης το VK100™ .

Ο μέσος όρος ηλικίας των 120 ασθενών ήταν 74 χρονών (45 – 90). Το 59% (71) των ασθενών ήταν γυναίκες.

Από τους 120 ασθενείς, οι 80 εξετάσθηκαν στους 3 μήνες και οι 25 στον ένα χρόνο.

Ελαστοπλαστική

Το VK100™ Σύστημα Σπονδυλοπλαστικής και Κυφοπλαστικής (Bonwrx, Phoenix, ΑΖ, USA) που περιέχει το ελαστομερές VK100™.
Το VK100™ είναι ένα ενέσιμο ελαστομερές από καουτσούκ σιλικόνης που υποδεικνύεται για χρήση στην εκτέλεση της διαδερμικής σπονδυλοπλαστικής. Το VK100™ αποτελείται από δύο ιδιαίτερα ιξώδη υγρά συστατικά, ενισχυμένα με μεθυλο βινυλο σιλοξάνιο (dimethyl methylvinyl siloxanes) και με διμεθυλο μεθυλο- υδροξυ-σιλοξάνιο (dimethyl methylhydrogen siloxanes) που παρέχονται σε ίσα μέρη (αναλογία 1:1) USP (Ηνωμένες Πολιτείες Φαρμακολογία) κλάση προστέθηκε θειικό βάριο (BaS04) 15% και στα δύο συστατικά ώστε να μπορεί το οστικό-τσιμέντο να αποτυπωθεί ακτινογραφικά. VK100™
– Πρώτο Συστατικό:
-Διμεθυλο-πολυσιλοξάνιο/τριμεθυλοσιλοξυ προσδιορίζεται με διμεθυλο-πολυμεθυλοσιλοξάνιο 64%
-Διοξείδιο του Πυριτίου άμορφο 21%
-Θειικό Βάριο σκόνη UPS 15%
-Καταλύτης Λευκόχρυσου >.001% VK100™
– Δεύτερο Συστατικό:
1. Διμεθυλο-πολυσιλοξάνιο προσδιορίζεται με βινυλοδιμεθυλεστέραμεθοξυλοσιλοξύ προσδιορίζεται
2. Πολυδιμεθυλοσιλοξάνιο 63%
3. Διοξείδιο του Πυριτίου άμορφο 21%
4. Θειικό Βάριο σκόνη UPS 15%
5. Τρισμεθυλο-μεθυλο-υδρομεθυλο σιλοξανίου 1%
Λόγω της ενυπάρχων χαμηλής τοξικότητας, οι καθαρές σιλικόνες παρουσιάζουν χαμηλό κίνδυνο για δυσμενείς βιολογικές αντιδράσεις και έχουν αποκτήσει ευρεία αναγνώριση και αποδοχή για ιατρικές εφαρμογές. Η προσθήκη της βαθμίδας USP BaS04 (15%) στα συστατικά έχει ως αποτέλεσμα την επιθυμητή ακτινοσκιερότητα που είναι απαραίτητη για την προβλεπόμενη χρήση.
Το σύστημα διαδερμικής σπονδυλοπλαστικής VKI00™ παρέχει τα δύο συστατικά VK100™ σε ένα δοχείο ανάμιξης και διανομής των δύο συστατικών. (Σχήμα 3)
Η διαδικασία της κυφοπλαστικής εκτελέστηκε με το σύστημα Guardian@ Kyphoplasty
System (BM Korea, Gunpo-Si, South Korea).

Επιστημονική Τεκμηρίωση

Η ανακούφιση του πόνου και η ικανοποίηση του ασθενούς τεκμηριώθηκαν με την Οπτική Αναλογική Κλίμακα (VAS) [19] και το Oswestry Disability Index (ODi) [17]. Το VAS προσδιορίστηκε προεγχειρητικά, την ημέρα εξιτηρίου, μετά από 3 μήνες και μετά από το διάστημα των 12 μηνών, ενώ η ODI μετρήθηκε προεγχειρητικά, σε τρίμηνη και δωδεκάμηνη παρακολούθηση. Σε 2 περιπτώσεις, υπήρχαν ποσοστά διαφυγής εγχύματος που προσδιορίστηκαν με ενδοεγχειρητική ακτινοσκόπηση και μετα-διαδικαστικές CT.
Στην τριμηνιαία και 12μηνη παρακολούθηση, ο έλεγχος ακτίνων Χ εκτελείται μόνο σε ύποπτες περιπτώσεις με νέο ή επιδεινωμένο πόνο.

Αποτελέσματα

Η μέση ηλικία των 120 ασθενών που υποβλήθηκαν σε θεραπεία ήταν 74ys. (45-90). 71 ασθενείς (59%) ήταν γυναίκες.
Τα κατάγματα σε 101 ασθενείς (84%) προκλήθηκαν από οστεοπόρωση, κατάγματα σε 19 ασθενείς είχαν τραυματική προέλευση. Από τους 120 ασθενείς που αξιολογήθηκαν, 80 εξετάστηκαν κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης των 3 μηνών και 25 κατά τη μονοετή παρακολούθηση.
Ανακούφιση από τον πόνο: Το μέσο VAS βελτιώθηκε από 8 (5-9) σε 2,4 (1-5) κατά την εξοδο από το νοσοκομείο, ενώ σε έλεγχο 3 μηνών και 12 μηνών οι τιμές Max-VAS ελαφρώς επιδεινώθηκαν από 5 σε 6. Μέση VAS 3 και 12 μήνες: (1-6). (Πίνακας 3).
Oswestry Disability Score (ODI): Η μέση βαθμολογία αναπηρίας (ODI) βελτιώθηκε από 70% (52%-91%) σε 23% (8%-42%) σε διάστημα 3 μηνών. Ενώ στο διαστημα των 12 μηνών δεν υπήρξαν σημαντικές αλλαγές, 21%. (Πίνακας 4).
Διαφυγή τσιμέντου από το σπονδυλικό σώμα: Παρατηρήσαμε διαφυγή σε 17 από τους 120 ασθενείς (14%). Συχνά η διαφυγή παρατηρήθηκε στο φλεβικό σύστημα (n = 11) επιπλέον στο κρανίο (n = 2) και στον ουραίο (n = 2) δίσκο, μέσω του πρόσθιου τοιχώματος (n = 3) και διέρρευσαν στο σπονδυλικό σωλήνα (σχήμα 4α και 4β). Σε καμία περίπτωση η διαφυγή δεν ήταν συμπτωματική ή οδήγησε στην ανάγκη παρέμβασης. Δεν έχουμε δει εμβολισμούς κλινικής σημασίας. Περίπου το 70% όλων της διαφυγής τσιμέντου συνέβη στους πρώτους 30 ασθενείς.
Κανένας από τους 80 ασθενείς, μετά από 3 μήνες και 25 ασθενείς στην 12μηνη παρακολούθηση δεν εκδήλωσε επιπλοκή σε επιπρόσθετα κατάγματα σε γειτονικά επίπεδα.

Αξιολόγηση

Τα αποτελέσματα αυτής της αξιολόγησης δείχνουν ότι η Ελαστοπλαστική φαίνεται να είναι καλύτερο σύστημα για τη θεραπεία των συμπιεστικών καταγμάτων των σπονδύλων.
Η ανακούφιση του πόνου φαίνεται να είναι παρόμοια με αυτό του ΡΜΜΑ εγχύματος, αν και πιστεύουμε χρειάζεται μεγαλύτερη ποσότητα εγχύματος για τη μείωση του πόνου σε σύγκριση με το PMMA.
Τα νούμερα της διαφυγής τσιμέντου φαίνεται επίσης να είναι συγκρίσιμα με το έγχυμα PMMA. Κατά τη γνώμη μας, το μεγάλο πλεονέκτημα του VK100™ είναι όταν υπάρχει διαφυγή υλικού στον σπονδυλικό σωλήνα, δεν γίνεται εξωθερμική αντίδραση. Και στις δύο περιπτώσεις διαφυγής παρατηρήσαμε, σε αντίθεση με την δημοσιευμένη επιστημονική εμπειρία με το ΡΜΜΑ, ότι το υλικό της Ελαστοπλαστικής δεν έδειξε κανένα αποτέλεσμα κατοχής του χώρου, και ότι διανέμεται κάτω από τον οπίσθιο διαμήκη σύνδεσμο.
Η εμπειρία μας δείχνει ότι, όπως και με το PMMA, ο ρυθμός διαφυγής του VK100™ εξαρτάται άμεσα από την πίεση έγχυσης και το ιξώδες της ουσίας. Στους πρώτους 30 ασθενείς είχαμε πολύ μεγαλύτερη διαφυγή (n = 9) σε σύγκριση με τους τελευταίους 30 ασθενείς (n = 2). Κυρίως η προσαρμογή του χρόνου αναμονής κατά τη διαδικασία μίξης για σωστό ιξώδες συνδυασμό πριν την εισαγωγή του υλικού θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά το μειονέκτημα της διαφυγής.
Κατά τη γνώμη μας, ο χειρισμός του VK100™ είναι ανώτερος από το PMMA. Η έναρξη της διεργασίας μίξης δια ενός πιστολέτου διανομέα, αποφεύγει τη χειρωνακτική ανάμιξη και άρα την εξωθερμική αντίδραση και την απελευθέρωση τοξικού μονομερούς. Ένα ευρύτερο χρονικό περιθώριο επεξεργασίας του υλικού και η δυνατότητα προσαρμογής της ποσότητας του υλικού στις εξατομικευμένες ανάγκες είναι ένα περαιτέρω πλεονέκτημα.
Η επίδραση των βιομηχανικών ιδιοτήτων της Ελαστοπλαστικής π.χ. η αυξημένη προσκόλληση στα οστά, η μειωμένη δυσκαμψία στη μακροχρόνια μείωση των επιπλοκών σε επιπρόσθετα κατάγματα σε γειτονικά επίπεδα, τα μειωμένα περιστατικά της ρυθμού κατάρρευσης του πλαισίου στήριξης της σπονδυλικής στήλης, σε σύγκριση με το PMMA, δεν θα μπορούσαν να διερευνηθούν σε αυτή την αξιολόγηση.

Κλινικό Συμπέρασμα

Η Ελαστοπλαστική είναι μια διαδικασία που υπόσχεται να επιλύσει αρκετά μειονεκτήματα του PMMA στην ενίσχυση των συμπιεστικών καταγμάτων των σπονδυλικών σωμάτων. Κατά τη γνώμη μας, αυτή η αξιολόγηση δείχνει ότι από την άποψη της ανακούφισης του πόνου, η Ελαστοπλαστική φαίνεται να είναι ισότιμη με το PMMA. Τα περιστατικά διαφυγής τσιμέντου από το σπονδυλικό σώμα είναι συγκρίσιμος με το PMMA. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η απουσία μιας εξώθερμης αντίδρασης και το φαινόμενο της έλλειψης χώρου όταν υπάρχει διαφυγή στο σπονδυλικό κανάλι είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Επιπλέον, το VK100™ έχει σαφή πλεονεκτήματα έναντι του PMMA όσον αφορά τον χειρισμό του τσιμέντου κατά την διάρκεια της έγχυσης στον ασθενή.
Πρέπει να διεξαχθούν περαιτέρω μελέτες για να διερευνηθεί, εάν και σε ποιο μέγεθος οι βιομηχανολογικές ιδιότητες του VK100™ θα επηρεάσουν τη μεταβίβαση του βιομηχανολογικού φορτίου και θα επιτευχθούν λιγότερα συμπιεστικά κατάγματα των σπονδύλων.

Επεξηγήσεις εικόνων/πινάκων μελέτης

Εικόνα 1: Μακρο-ιστολογική διατομή σπονδύλου ενισχυμένο με VK100™
Εικόνα 2: Η CT αξονική υψηλής ανάλυσης δείχνει τους σπόνδυλους με έγχυμα VK100™. Το πράσινο χρώμα δείχνει την κατανομή του VK 100 μετά την Κυφοπλαστική (άνω σπονδυλική στήλη) και μετά από σπονδυλοπλαστική (χαμηλό VB) σε μη ζωντανό οστό. Στο πιο υψηλό επίπεδο, η βελόνα παρακέντησης αφαιρέθηκε πιο νωρίς που οδηγεί σε διαφυγή τσιμέντου. Αυτό μπορεί να έχει επηρεαστεί από την χαμηλή θερμοκρασία του νεκρού σώματος και άρα επιβραδυνόμενη και καθυστερημένη πάκτωση των πολυμερών σιλικόνης.
Εικόνα 3: Πιστολέτο, εργαλείο διανομέα με 2 κασέτες ανάμιξης συστατικών, αυτόματη μίξη κατά την έξοδο.
Εικόνα 4 α-β: Πλάγια ακτινογραφία και CT (αξονική) διαφυγής τσιμέντου.
Πίνακας 1: Κατανομή ύψους αυξημένων σπονδυλικών σωμάτων (Vertebral Body Augmentation (n = 145)
Πίνακας 2: Χρονοδιάγραμμα παρακολούθησης με βάση τις κλίμακες VAS και ODI.
Πίνακας 3: VAS πριν από την θεραπεία, κατά την έξοδο του ασθενή, στους 3 μήνες και στους 12 μήνες.
Πίνακας 4: ODI πριν από την θεραπεία, στους 3 μήνες και στους 12 μήνες.

Διαβάστε εδώ τη μελέτη του Dr.Eichler στο πρωτότυπο κείμενο (2013-05 Publication J Spine Surg Elastoplasty)

------------------------------------------------
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ